زندگینامه مداح و شاعر اهل بیت :حاج محسن رهنما(پدر شهید)

حاج محسن رهنما ، مداحی که عمر خود را صرف نوکری آستان همایونی حضرت سیدالشهداء نمود ، پدر شهید و یکی از مسن ترین مداحانی بود که سه سال پیش دار فانی را وداع گفت . اهل راسته کوچه بود . زمین حسینیه ی یاحسین مظلوم واقع در آخر راسته کوچه ، وقف این مداح بزرگوار است . به یاد همه ی مداحانی که عمری ، جان و مال و آبروی خود را وقف حضرت اباعبدالله کردند و بدون هیچ ادّعایی بی ریا در این اسباب خدمت کردند ، ادبشان به گونه ای بود که احترام مداحان کم سن و سال را نیز نگه داشتند و هیچ گاه اسیر مقام و شهرت و پول نشدند . اسوه ی تقوا بودند و بی اعتنا به زرق و برق دنیا ....
چهار بیت اوّل این شعر اثر معروف و سوزناک مرحوم دخیل زبانحال حضرت قمر منیر بنی هاشم می باشد که حاج محسن رهنما ادامه ی آن را نوشته اند :
«آپارما خیمیه قارداش داخی رضا دگولم
مسافر خجلم رسمه آشنا دگولم
سکینه خدمتینی جابجا ایدنممیشم
گوتور بو آدی که سقای کربلا دگولم
هامی شهید لره یر ورنده یانوندا
منی کناریده قوی من سنه سزا دگولم»
شهید ایدوبله منی چون سنون رکابوندا
آغیردی قیمتیم ای شاه کم بها دگولم
منی گذشت ایله ای شهریار خونین دل
غلام منفعلم لایق عطا دگولم
کمال معذرتیم وار بو نوعی یاتماقدان
دورانمورام یاقا صاحب قوا دگولم
سالوبلا قوللاریمی کاسه ی سریمده سینوب
بو حالیله گوروسوز مقتدر به پا دگولم
بو اللریم بو علم بو شکسته جام سریم
ثبوت ایدر که اوز عهدیمده بی وفا دگولم
آپارما نعشیمی قتلایه مصرعیمدن اخا
قالام بو یرده خوشام حمله ارتضا دگولم
خجالتم سو خصوصینده اهل بیتیندن
گیدنمرم الی بوش گیتماقا رضا دگولم
چکوب بیر آه ، آخوب گوز ، یازاردی قانی یره
فدای لایق سلطان نینوا دگولم
دخیل سوزلرینه شرکت ایتدی راهنما
همای اوج دخیل منده رهنما دگولم
یاد و نامش گرامی و راهش پر رهرو باد.

زندگینامه استاد سلیم مؤذن‌زاده اردبیلی (ابوالمادحین و فخرالمادحین استان اردبیل ) :


سلیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی* یکی از مداحان معروف ایرانی است که در سال ۱۳۱۵
خورشیدی در شهر اردبیل زاده شد. وی که بیش‌ترنوحه‌هایی را به زبان ترکی
آذربایجانی سروده، به زبان‌های فارسی و عربی نیز تسلط دارد.
پدرش شیخ عبدالکریم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران است و
برادرش رحیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نیز از مؤذنان معروف اسلامی است.

سلیم موذن زاده اردبیلی، با سابقه ترین مداح درقید زندگانی ایران است که
نوای او بیش از شش دهه است که هنوز از حنجره ای استثنایی، گوش و دل علاقه
مندان را نوازش می دهد. اعجاب و توانایی بی وصف دراجرای برنامه های گوناگون
مداحی، نوحه خوانی، مولود خوانی، اذان و قرائت قرآن مجید از دوران نوجوانی
وی را درردیف یکی از مطرح ترین افراد جهان دراین رشته ها قرارداده است.
بطورمتوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده و بیش از دو
هزارعنوان نوار کاست مربوط به برنامه های او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون
به زبان های ترکی، فارسی و عربی موجود است. فخرالذاکرین، سلیم موذن زاده با
معرفی خود به عنوان نوکر پیرآستان مقدس اهل بیت (ع) می گوید: حنجره ی من یک
موهبت الهی است و وقف سید الشهدا (ع) می باشد واستفاده از آن درزمینه های
غیرازاین صحیح نیست.

نسب خانوادگی استاد :

بطور مسلم صدای گیرا درخانواده ی موذن زاده اردبیلی موروثی بوده
و همه فرزندان و نوادگان مرحوم شیخ فرج این موهبت الهی را ازاو به یادگار
بردند. شیخ فرج، پدربزرگ سلیم موذن زاده اردبیلی، قدیمی ترین موذن کشوراست
که اطلاعات مختصری از وی موجود می باشد. به گفته ی سال خوردگان، صدای اذان
وی را ساکنان روستاهای واقع درحاشیه سه فرسنگی شهراردبیل سحرگاهان از بام
مسجد زینال در مرکز شهر می شنیده اند. شیخ عبدالکریم، فرزند شیخ فرج هم
نخستین موذن درایران است که نوای اذان دلنشین او شهرت جهانی دارد. او درسال
1273 شمسی در محله ی " تازه شهر" اردبیل متولد گردید و تا سال 1321شمسی
نوای توحیدی اش از مناره ی مسجد میرزا علی اکبر این شهر به گوش می رسید.
نعیم، سلیم، رحیم و داود چهار فرزند او نیز از مداحان اهل بیت (ع) و موذن
های مشهور جهان اسلام هستند که اکنون از میان آنان فقط سلیم درقید حیات
بوده و به این حرفه مشغول است. شادروان رحیم موذن زاده اردبیلی نیز که اذان
بی مانند او در دستگاه بیات ترک درفهرست آثارمعنوی ایران به ثبت رسید چند
سال قبل براثر بیماری دعوت حق را لبیک گفت.

استاد سلیم، درباره ی پدرش می گوید : او در سال 1321 شمسی به قصد زیارت
بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) عازم مشهد مقدس می شود و در بین راه شبی را
درمنزل یکی از دوستان خویش درتهران سپری می کند. ازآنجایی که شیخ عبدالکریم
عشق موذنی داشته سحرگاه به پشت بام منزل واقع درخیابان عین الدوله رفته و
ندای توحیدی اذان را سر می دهد. امام جماعت وقت مسجد سلطانی (امام فعلی )
صدای اذان او را از دور شنیده و قبل از ظهر سراغ او را از تمام خانه های
اطراف می گیرد. به او می گویند که شیخی از اردبیل آمده و درخانه ی "مطلب
بلوری " میهمان است و با درخواست امام جماعت، ظهر همان روز " شیخ عبدالکریم
" در پشت بلندگوی مسجد قرار گرفته و نوای ملکوتی " اشهدان لااله الاالله "
را به گوش مردم می رساند. او پس از بازگشت از زیارت مشهد مقدس درتهران
ماندگار شده و موذن مسجد سلطانی می شود بطوریکه تا سال 1329 خورشیدی که
دارفانی را وداع گفت صدای اذان وی روزی سه بار از رادیو واقع درمیدان ارک
تهران پخش می شده است. سلیم، صدای خوب درمداحی را از رشته های هنری ظریف
توصیف می کند که ملاحت، زیرو بم آهنگ، ادای کلام و تحریرهای مناسب لازمه
این هنراست. وی که خود علاوه برحفظ روش های قدیمی، سبک های جدیدی با اصالت
فرهنگی را در نوحه خوانی و مداحی ابداع نموده، می گوید : صدای من در برابر
صدای پدرم مانند قطره ای است درمقابل دریا.

استاد موذن زاده در حضور آیت ا... طباطبایی مفسر تفسیر المیزان نیز مداحی
داشته اند که ایشان از استاد تقاضای مداحی عربی میکرده است. به گفته اهل فن
صدای ایشان ماندگارترین صدای برای مداحی در طول اعصار مختلف میباشد.

به گفته مردم استان اردبیل در دهه 60 ایشان بیش از 5 ساعت در اوج میخواند و بیش از 15
ساعت پی در پی مداحی میکردند که در نوع خود بی نظیر است. اساتید فن نام او
را همردیف استاد عبدالباسط در زمینه تلاوت قرآن و استاد شجریان در زمینه
اجرای سنتی ایرانی برنده جایزه پیکاسو و استاد سلیم موذن زاده را در زمینه
مداحی جز عجائب روزگار دانسته اند.

زندگینامه مداح اهل بیت : نزار فضل الله روانی  معروف به (نزار القطری ) :
 

 
اسم اصلی نزار القطری، نزار فضل الله روانی است (یعنی اسم پدرش فضل الله است) و در تاریخ پنجم ژوئن 1971 در قطر به دنیا آمده. او به زبان های عربی، فارسی، انگلیسی و اردو تسلط کامل دارد.
 
نزار قطری دارای سه فرزند است با نام های کوثر، حسین و علی. نزار القطری مدتی مقیم لندن بوده است و در حال حاضر در کویت ساکن است

وی تحصیلاتش را در قطر به اتمام رسانده است. از شش سالگی به مدرسه رفته و در هشت سالگی شروع به حفظ قرآن کرده و توانسته نیمی از قرآن را از بر کند.
 
او همچنین توانسته است در کودکی، هفت بار بین همسالان خودش مقام اول در رشته حفظ قرآن را به دست آورد.
 
 
مداحی را از 8 سالگی و با دو بیت از قصیده ای که مادرش زمزمه می کرد شروع کرد. زمانی که مشتاقانه برای قرائت قرآن به حسینیه می رفت. جالب است که به خاطر اینکه از آن قصیده فقط دو بیت را حفظ کرده بود ، در مداحی هایش همان دو بیت را نزدیک به بیست بار می خواند!

در همان ایام بود که روزی قصیده مشهور «خیرة الله من الخلق أبی» را خواند.

و از آن زمان تا کنون در پایان تمام مجالسی که نزار قطری در آن مداحی می کند، این قصیده را تکرار می کند و هر شب آن را می خواند.

نزار قطری 28 سال است که این قصیده را می خواند
 

اجرای نوحه عربی فارسی «أنا مظلوم حسین» در تاریخ 22 دی ماه 1386 در کربلای معلا توسط «نزار القطری» بوده است که شبکه سوم سیما بعد از اخبار شبانگاهی 24 دی ماه، برای اولین بار آن را پخش کرد مداحی زیبای نزار القطری در تاریخ ۲۲ دی ماه ۱۳۸۶ در کربلای معلی اجرا شده وتاکنون بارها از سیمای جمهوری اسلامی و رادیو پخش شده است. این مداحی که بصورت عربی - فارسی اجرا شده با استقبال گسترده هموطنانمان مواجه شده است.
                                                                               
 
متن کامل نوحه عربی فارسی «أنا مظلوم حسین» با ترجمه
 
ای ز صولت لا فتی الا علی در شأن تو {خطاب به حضرت زینب کبری است سلام الله علیها و روحی فداها}
 
می برد شمر از سرت معجر، فکیف تصبحون؟ {معجر=روسری، فکیف تصبحون= شما را چه پیش خواهد آمد}
 
آل بو سفیان به عزت، فی بیوت آمنین {= در خانه هایشان در امنیت به سر می برند}
 
آل ما دور از وطن، یا لیت قومی یعلمون {= کاش این قوم می دانستند}
 
انعم الله علینا برسول مدنی {خداوند به واسطه رسولی مدنی بر ما نعمت روا داشته}
 
هو جدی، و ابی و واصف الکرم علی {که ان پیغمبر جد من است. و علی پدر من و ....است}
 
خیرة الله من الخلق أبی {پدرم علی بهترین خلق خداوند....}
 
بعد جدی، فأنا ابن الخیرتین {... پس از پیغمبر است. و من فرزند دو برگزیده}
 
فضة قد خلصت من ذهب {من نقره ای هستم که از طلا بیرون آمده است}
 
فأنا الفضه و ابن الذهبین {پس من نقره ام و فزند دو طلا- حضرت رسول(ص) و امام علی(ص)}
 
ذهب ٌمن ذهب ٍ فی ذهب ٍ {طلایی از طلا و در طلا}
 
و لجینٌ فی لجین ٍ فی لجین ٍ {و نقره ای در نقره اندر نقره}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟ {ای قوم چرا خواستار بغی و فساد هستید؟}
 
لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟ { و چرا از روی اصرار و دشمنی سعی در قتل من دارید؟}
 
لیس والله سوانا خلف بعد النبی {قسم بخداوند که جز ما کسی جانشین و باقیمانده پیغمبر نیست}
 
فرض الله علی طاعتنا کل عباد {و خداوند اطاعت کردن از ما را بر همه بندگان واجب نموده ‌}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
 
 
عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر
 
چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر
 
و ستجزون من الله اذا قام قیامة {و به زودی حین قیام قیامت، جزای خود را از طرف خداوند خواهید دید}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر
 
چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر
 
همه در ریختن خون من آن بی کس و یاور
 
شده آماده و بگرفته به کف نیزه و خنجر
 
و ستجزون من الله اذا قام قیامة {و به زودی حین قیام قیامت، جزای خود را از طرف خداوند خواهید دید}
 
لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟ {ای قوم چرا خواستار بغی و فساد هستید؟}
 
لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟ { و چرا از روی اصرار و دشمنی سعی در قتل من دارید؟}
 
لیس والله سوأنا خلف بعد النبی {قسم بخداوند که جز ما کسی جانشین و باقیمانده پیغمبر نیست}
 
فرض الله علی طاعتنا کل عباد {و خداوند اطاعت کردن از ما را بر همه بندگان واجب نموده ‌}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
من له جد کجدی فی الوری {چه کسی در عالم پدر بزرگی مانند پدر بزرگ من دارد؟}
 
او کشیخی؟ فأنا ابن العلمین {یا پدری چون پدر من دارد؟ پس من فرزند دو زعیم و سالار هستم}
 
فاطم الزهرا امی، و ابی {فاطمه زهرا مادرم هست و پدرم کسی است که...}
 
قاصم الکفر ببدر و حنین {... کمر کفر را در بدر و حنین شکست}
 
عبدالله غلاما یافعا {و پدرم- علی- در حالیکه نو جوانی بود خداوند را پرستش می کرد}
 
و قریش یعبدون الوثنین {در حالیکه قریشیان آن دو بت را می پرستیدند}
 
یعبدون اللات و العزی معا {آنها لات و عزی را با هم می پرستیدند}
 
و علی کان صلی القبلتین {در حالیکه پدرم - علی- بر هر دو قبله -مکه و قدس- نماز گذارده بود}
 
فأبی شمس، امی قمر {پس پدر من خورشید است و مادرم ماه}
 
فأنا الکوکب و ابن القمرین {و من ستاره و فرزند دو ماه و خورشید}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
چیست تقصیر من ای قوم که امروز جهانی
 
شده آماده به قتلم همه با تیغ و سنانی؟
 
در شما نیست ز اسلام نه نامی و نشانی
 
أنا عطشان و قد احرق نطقی و لسانی {عطش مرا فرا گرفته و کلام و زبانم آتش گرفته}
 
أنا ظمئان و قد احرق قلبی و فوادی {تشنه هستم و قلب و سینه ام سوخته است}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
زیر خنجر شه لب تشنه حسین گفت:
 
تو ای شمر ستمکار
 
تو ای ملحد مکار
 
تو ای کافر غدار
 
اگر من نشناسی، بگویم بشناسی:
 
حسینم و ضیاء القمرینم، قتیل الودجینم {من حسینم و نور خورشید و ماه هستم و کششده و دو رگ گردن بریده}
 
امام الحرمینم أنا الفضه وابن الذهبینم {پیشوای حرمین مکه و مدینه ام، منم نقره و فرزند دو طلا- علی و فاطمه سلام الله علیهما-}
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین
 
منم شهپر جبریل منم آیه ی تقدیر
 
منم نخله خوبان منم زاده زهرا
 
منم عرش و منم فرش
 
منم کرسی و لوح و قلم و باعث ایجاد دو عالم
 
أنا مظلوم حسین
 
أنا محروم حسین

گاهي مختصر بر زندگي حاج منصور ارضي :
جناب استاد «حاج منصور ارضي » به سال 1332 شمسي در تهران ميلاد يافت. وي مداحي و ذکر براي اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام را از سن پنج سالگي آغاز کرد و در مجالسي که در محله هاي قديم تهران برگزار مي شد شرکت مي کرد.
در سن نوجواني به همراه عمويش (حاج حسن ارضي) در مراسم هاي مختلف به ويژه در مراسم دعاي کميل امام زاده قاسم ، و همچنين همه هفته در حرم حضرت عبدالعظيم (ع) شرکت مي نمود. همچنين مسجد جمکرانِ قم و ...

به مراتب که از سن او مي گذشت مجالس و برنامه هاي ايشان در مکانهاي ديگر گسترده مي شد.
ايشان از آغاز انقلاب اسلامي ، عمدتاً با مداحي هدفمند و خط دار در زمينه ي انقلاب ، دفاع مقدس و ارزشهاي اسلامي و ... به ايجاد انگيزه الهي در بين مردم و به ويژه جوانان مي پرداختند. شيوايي ، زيبايي و متانت بيان ايشان در مداحي نياز به توضيح نيست ، زيرا کتاب و نوارهايي که از ايشان موجود است بيانگر آن مي باشد.
گرچه تلاش مستمر ، مديريت ، تدبر ، نظم در برنامه ها و «به عشق» کارکردن ، از خصلت هاي خوب ايشان است ، اما برتر و ارزشمند تر از آنچه درباره ي او بيان شد و ارجمندتر از هنر وي مي باشد همانا توجه به ارائه مطالب آموزنده و سبکهاي متنوع و از همه بالاتر «سوز و نواي گرم مثال زدني» ايشان است که وي را محبوب دلها کرده است

متولد 1360 , اصالتا خرمشهری است و بزرگ شده تهران است ,متاهل و دارای دو کودک , دیپلمه نقشه کشی ساختمان و دانشجوی انصرافی حقوق قضایی , در حال حاضر در تهران پارس سکونت میکند.در سن, 12 13 سالگی در هیئت الرضا قاری قرآن بود و در همان سنین با شرکت در مجالس حاج منصور ارضی تقریبا آداب مداحی را آموخت , تا قبل از سال 1379 تنها اهالی منطقه میدان خراسان تهران او را به عنوان مداحی جوان میشناختند , اما از سال 1382 با برپایی هیئت الرضا در مسجد جامع ابوذر نام او نیز به عنوان مداحان سرشناس اضافه شد , از سال 1383 هیئت الرضا به حسینیه قهرودی ها نقل مکان کرد و شاید بتوان گفت بهترین و مساعدترین شرایط برای هیئت فراهم شده بود چرا که بعد از محرم 84 دشمنی ها علیه اهل بیت علیهم السلام خیلی جدی آغاز شد , تا آنجا که چندین بار هلالی را در خیابان و حتی یکبار در حسینیه . . . جلوی چشم خلق الله به باد کتک گرفتند , و یا از بدترین نامروتی ها و دشمنیها می توان به پخش کردن فیلم خصوصی عبدالرضا هلالی در بین عموم اشاره کرد , که او به خاطر شرایط روحی بدی که داشت هیئت را برای مدتی تعطیل کرد اما از آنجا که همه چیز به ضرر او تمام می شد و نیز با اصرار و نامه های برخی مراجع تقلید برای ادامه مجدد کار , او بار دیگر با استمداد از اهل بیت علیهم السلام با برگزاری رمضان 1385 در حسینیه شهدای صباغچی فراغت خود از این جامعه نا آگاه را ثابت کرد.

سید مهدی میرداماد هستم ، اسفند ماه سال 1357 در یکی از محله های جنوب شهر اهواز بنام خشایار به دنیا آمدم. دوران کودکی ام همزمان شد با آغاز جنگ تحمیلی و شلوغی خوزستان ، که این امر باعث شد همراه خانواده ام در اوایل دهه 60 از جنوب کشور به شهر مقدس قم شهر کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها پناه بیاوریم. پدرم یک دبیر بود و بلافاصله در دبیرستان حکیم نظامی سابق مشغول به تدریس شد. ما هم در محله ای به نام باغ سلطانو زندگی خود را در این شهر آغاز کردیم. دوران شیرین و بیادماندنی ورود به مدرسه و آغاز تحصیل در دوره ابتدایی هیچ گاه از ذهن کسی پاک نخواهد شد . مدرسه فیض کاشانی همان مدرسه ای که آن عکس معروف در یکی از کلاس هایش گرفته شده بود ، عکس حضرت امام در یک کلاس درس همراه با دانش آموزان که سالها در اول کتابهای درسی ابتدایی خاطره ها را زنده می کرد. دوران تحصیل در مقطع ابتدایی همزمان شد با بمباران هوایی شهر توسط هواپیماهای عراقی ، دورانی که با همه ی تلخی هایش هنوز مرا بعد از سال ها مرا به آن محله و کوچه پس کوچه هایش می کشاند.
بعد از پایان دوره ابتدایی به مدرسه راهنمایی وفاداران رفتم ، مدرسه ای که بر خلاف دبستان فیض که روبروی منزلمان قرار داشت ، از محله ما دور بود. دوره راهنمایی دوره کشف استعداد ها و ورود به عرصه صدا بود. از جلسات خانگی قرآن تا روضه های زنانه محلی ، از مکبری در مسجد تا تک خوانی گروه های سرود مختلف در پایگاه و مدرسه و ... همه و همه نقطه عطفی شد تا همه مرا به داشتن صدایی رسا و استعدادی فوق العاده تشویق و ترغیب کنند. این امر باعث شد در دوره تحصیلی دبیرستان بستر مناسبی پیش رویم قرار بگیرد تا به فضای اجتماع ورود جدی تری داشته باشم و نگاهم به مقوله مداحی کمی پر رنگ تر باشد . دبیرستان دین و دانش و دوران شور و شر جوانی .... دورانی بود که فراز و نشیب های زیادی داشت .... تلخی ها و شیرینی های فراوانی را در این مرحله از تحصیل و زندگی سپری کردم . اتفاق تلخ که شاید مسیر زندگی ام را به طور کلی تغییر داد مرگ مادرم بود که در این مقطع اتفاق افتاد . غم فراق مادر و سپری کردن دوره ای سخت بدون او ، ان هم در اوج جوانی و نیاز شدید عاطفی تحولی اساسی را برایم رقم زد . به یکباره خودم را در صف ثبت نام حوزه علیمه دیدم و این چیزی نبود جز تحقق آرزو های مادر ..........
ورود به فضای طلبگی و داشتن حجره در مدرسه الهادی کمی مرا از خانه بی مادر دور می کرد. آن دوران به سرعت سپری شد . از سال 74 الی 80 سطح یک حوزه ر ابا پیش زمینه مداحی و ستایشگری اهلبیت گذراندم این چند سال نقاط قابل توجهی را در خود جای میداد ، از تشکیل هیئت انصار الشهدا و برپایی نمایشگاه های کوثر ولایت در قم و  جنوب تا برگزاری جلسات هفتگی در مهدیه اسلامی به همراه دوستان طلبه ، از ورود به مجموعه هیئت خادم الرضا (ع) و آغاز رفاقت با حاج محمود کریمی تا آشنایی با حاج مهدی سلحشور و آغاز یک دوره جدید همخوانی در هیئت ثارالله ....
سال 81  و بر اثر یک اتفاق از حوزه انصراف دادم و به خدمت سربازی رفتم . کاری که در آن زمان تعجب همگان را بر انگیخت ولی شرایط و حواشی موجود نمی گذاشت درسم را در حوزه ادامه بدم . سه ماه دوره آموزشی در اندیمشک و بعد موسسه راویان فتح در قم تمام هیجده ماه خدمت مرا در قم رقم زد ، در این دوران فراموش نشدنی قسمتم شد در بیست و سومین بهار زندگیم عازم حج ابراهیمی شوم و توفیق پوشیدن لباس احرام در صحرای عرفات و مشعر ومنا را بدست آوردم .
بعد از بازگشت از حج تمتع و اتمام دوره سربازی یک دهه جدید و تاثیر گذار در زندگیم شروع شد . دهه ای که می توان اسم آن را دهه پیشرفت و کسب تجربه بگذارم ، دهه ای که مملو از اتفاقات ریز و درشت بود که گذرا به آن اشاره می کنم.
ورود به عرصه بیمه و حضور در یکی از برترین شرکت های بیمه کشور خیالم را بابت یک شغل بی حاشیه و به دور از فضای مداحی تا حدودی راحت کرد. آشنایی با جلسات متعدد و بهره گیری از مکتب های مختلف مداحی و شاگردی اساتید بنام و پیشکسوتی مانند حاج منصور ارضی ، حاج علی انسانی ، حاج حسن خلج ، حاج صادق آهنگران و ... راهیابی به جلسات مهم و قابل توجهی مانند حرم مطهر امام رضا علیه السلام ، حرم حضرت معصومه سلام الله علیها ، مسجد مقدس جمکران ،  بیت رهبری ، مهدیه تهران و ... که تجربه های گرانبهایی را در اختیارم قرار دادند.
سال 82 دوره ای بود که محرم من بدون آقای سلحشور باید اداره می شد ، هیئت رزمندگان اسلام (مجتمع امام خمینی) که از گذشته نه چندان دور جزء آرمانهای دنیای مداحی من محسوب می شد ، آغاز شد. آغازی که هنوز هم ادامه دارد و شاید به جرات می توان گفت یکی از کلان ترین جلسات عزاداری محرم در ابعاد مختلف با توجهات حضرت حق و عنایات حضرت ارباب شکل گرفت . بعد ها در همین دهه پیشرفت در رمضان 84 جلسه ی هفتگی و ثابت تحت عنوان زیارت آل یاسین با هدف مستمع پروری و فرهنگ سازی معنوی در غروب هر جمعه تاسیس شد که تا کنون منشاء خیرات و برکات زیادی شده است . همزمان با این جلسات برپایی یک هیئت در تمام مراسمات مهم در حسینیه بنی فاطمه به پرورش مستمع با ذائقه خاص هیئت کمک به سزایی به پیشرفتم در این شرایط کرد .

                                                                   شهيد سيد ابوالفضل تولائيان تلک آبادي 

فرزند سيد حسن

تاريخ ولادت : 06/08/1341         سن 21 سالگي

تاريخ شهادت : 12/02/1362 

محل شهادت : عمليات خيبر در پاسگاه زيد

پيكر پاكش پس از 12 سال به خاك سپرده شد